ΓΡΑΦΕΙ ΚΑΙ ΑΠΑΓΓΕΛΛΕΙ Η ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΜΠΛΑΣΤΡΟΠΟΥΛΟΥ

“ΠΑΤΗΣΤΕ ΤΟ ΚΟΥΜΠΙ PLAY ΓΙΑ ΝΑ ΑΚΟΥΣΕΤΕ ΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΜΠΛΑΣΤΡΟΠΟΥΛΟΥ”

Μια διαφορετική ματιά για την αλλαγή του Χρόνου

Ε! Ναι! πήγε τόσο του Μήνα.
Μετρώ τους ήχους των βημάτων σου..
Όλες μου οι λέξεις μεταμεσονύκτιες καταιγίδες.
Όλες οι σκέψεις μου Εσύ! οι επιθυμίες μου! η Ύπαρξη σου!
Λέξεις μετέωρες αρμενίζουν εντός μου και η φωνή ξαφνικά απογειώθηκε:
Ω!!! Χρόνε!!
Ένα είδος άνεμου τυχοδιώκτη λυσσομανά και σέρνεται.

Τρόμαξες όταν μπήκες! Αυτό αισθάνθηκα! Τρόμαξες γιατί με… είδες!! Σκέφτηκες: «Πρέπει να μπω. Να μπω;»
Εκείνη τη στιγμή ήμουν το παρόν σου!! Καλό- Μέτριο- Κακό; Κανείς δεν ήξερε Ούτε και ‘Συ.
Όμως αν αποφάσιζες να μπεις… θα ήμουν και το Μέλλον σου! Αυτό σε τρόμαξε! Το Μέλλον! Άγνωστο! Τι να Αποφασίσεις; Δεν προλάβαινες! Ήμουν όμως ανυπόμονη!
Κινήθηκα γρήγορα και «Καλώς ήρθες» φώναξα! Το άκουσες!
Γύρισες με κοίταξες.. και τρόμαξες ακόμα πιο πολύ!!

Ω! η Μαγεία της Στιγμής!
Ένα Δ κεφαλαίο αποτυπώθηκε στο μυαλό σου.
Ένα ισοσκελές τρίγωνο ορθώθηκε μπροστά σου.
Το αρχικό γράμμα του ονόματός μου…
ΔΕΣΠΟΙΝΑ
Μια μύτη κοφτερή, δυνατή η ακίδα του δόρατος,
η ακίδα του βέλους, η μύτη της πυξίδας. Ταλαντεύτηκες! Μήπως μου δείχνει το δρόμο;
Μήπως υψώνεται στο άπειρο;
Στον γοτθικό ρυθμό τα βέλη δείχνουν την άνοδο,
το πέρασμα της ψυχής προς το άπειρο!
Άσχετο αλλά και σχετικό..
Ένιωσες ότι ήμουν το Δέλεαρ.
Βασικά ήμουν η Δέσποινα που σε περίμενα και Σε είχα ανάγκη!!

¨Νέε Χρόνε μην μας απογοητεύσεις!!¨ Φώναξα!
Προς στιγμήν ήμασταν τα πιόνια μιας κατάστασης.
Μπορούσαμε τουλάχιστον, νομίζω, να αντισταθούμε
σε αυτό που συνέβαινε.
Η απόφαση ήταν, θα ήταν; …δική μας.

Ήμασταν δεκτικοί. Αποφασίσαμε και δεθήκαμε.
Μυστηριώδεις υπερφυσικές δυνάμεις..
Μάγισσες, Νεράιδες, Μοίρες και Ξωτικά παρόντα
Για όσο χρόνο- το ρολόι συνεχίζει την πορεία του…..
Ευλογημένη η φαντασία που μας προσφέρει τους μύθους
που μας κρατάνε στη ζωή.

Δ.Γ.Μ. 28.12.24

Books and Style

Books and Style