ΑΛΙΚΗ ΝΑΣΣΗ
ΓΡΑΦΕΙ Η ΑΛΙΚΗ ΝΑΣΣΗ
Η προσπάθεια ορισμένων οπαδών και βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ να δικαιολογήσουν την ήττα τους, επιρρίπτοντας τις ευθύνες ή μάλλον μεταθέτοντάς τις σε τρίτα πρόσωπα, μονάχα θυμηδία προκαλούν. Η αναφορά του Ξυδάκη στον «Ιβανόη με το φωτόσπαθο» που δεν μπορεί να κερδίζει μόνος του τις μάχες, και «η αλαζονεία στελεχών του Μαξίμου», σύμφωνα με τον Κοντζιά, πόρρω απέχει από την αλήθεια και την πραγματικότητα.
Λυπούμαι που θα τους απογοητεύσω, αλλά ο λόγος της αποτυχίας του ΣΥΡΙΖΑ είναι ένας και έχει όνομα. Ονομάζεται Αλέξης Τσίπρας και είναι αυτός στον οποίο ο ελληνικός λαός έκανε το λάθος το 2015 να εμπιστευθεί την τύχη της χώρας και το μέλλον των παιδιών του.
Είναι εκείνος ο οποίος με τα ψίχουλα των δικών μας στερήσεων πίστεψε ότι θα ξεγελάσει τον Έλληνα και θα υφαρπάξει την ψήφο του, μία ανάσα πριν τις εκλογές, προσβάλλοντας τον υγιή πατριωτισμό της μεγάλης πλειοψηφίας των Ελλήνων, οι οποίοι και του απέδειξαν ότι δεν παραδίδουν «γην και ύδωρ», όλο το χρυσάφι της γης και να τους χαρίσει. Και αν αναλύσουμε το αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών, αυτοί που απέμειναν στον κ Τσίπρα, αυτό το 23%, δεν είναι παρά οι καιροσκόποι που πίστεψαν ότι δεν θα χάσει, οι εξυπηρετηθέντες με κάθε τρόπο, οι οπαδοί καθεστώτων τύπου Χότζα και Μαδούρο, Ρομά και αλλοδαποί. Το καθαρό ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ είναι 10% και αυτό και θα είναι και στις εκλογές της 7ης Ιουλίου.
Ο κ Τσίπρας έκανε μεγάλο λάθος να υποτιμήσει την νοημοσύνη των Ελλήνων και να αψηφήσει τον πατριωτισμό τους. Έκρινε εξ ιδίων και εκ των ιδεοληψιών του και περιφρόνησε τον πατριωτικό ζήλο του λαού μας. Βρήκε όμως μπροστά του όρθιο πια τον γίγαντα της Ρωμιοσύνης που τον τιμώρησε γι’ αυτή του την απαξίωση στην πατρίδα και την Ιστορία μας, με κατάπτυστη συνέπεια για τη χώρα μας και τη Μακεδονία, τη συμφωνία των Πρεσπών.
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε το γεγονός ότι οι Μακεδόνες επιδοκίμασαν με το 62% τους τον Απόστολο Τζιτζικώστα και την γενναία ελληνική στάση του στο σκοπιανό, ενώ έστειλαν ηχηρό μήνυμα και στις Ευρωκάλπες, απαιτώντας τη δικαίωση από τον Κυριάκο Μητσοτάκη με όσα μέσα του έχουν ακόμη απομείνει στα χέρια του.
Ο λαός είπε ΟΧΙ σε εκείνον ο οποίος από δηλωμένος εχθρός των ΗΠΑ και της Μέρκελ μετατράπηκε σε υποστηριχτή και υπηρέτη των συμφερόντων τους στα Βαλκάνια, εκχωρώντας όνομα, γλώσσα και ταυτότητα σε απάτριδες και ασεβείς γείτονες, ενεργώντας χωρίς τη θέληση της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού και απαξιώνοντας την Ιστορία χιλιάδων αιώνων και την καταγωγή του.
Πολλά βέβαια είναι και τα λάθη του τόσο ως αντιπολίτευση όσο και από την πρώτη ημέρα της εξουσίας του. Λάθη στα οποία τον οδήγησε αυτή ακριβώς η αλαζονεία και η δίψα για εξουσία και προσωπική προβολή.
Η απαξίωση της παρακαταθήκης του Ανδρέα Παπανδρέου είναι και η μεγαλύτερη απόδειξη της υποκριτικής στάσης απέναντί του και απέναντι στους οπαδούς του ΠΑΣΟΚ. Η φράση του Ανδρέα «το όνομά μας είναι η ψυχή μας» ηχεί ακόμη στα αυτιά όλων των Ελλήνων, ακόμη και εκείνων οι οποίοι δεν συμφωνούσαν μαζί του στις πολιτικές του επιλογές, αλλά του αναγνωρίζουν τον υγιή πατριωτισμό και την πατριδοφροσύνη.
Οι κραυγές του στην αντιπολίτευση ότι θα καταργήσει τα μνημόνια με ένα νόμο και ένα άρθρο, οι διαδηλώσεις του στα διόδια, η προτροπή να μην πληρώνουν ΕΝΦΙΑ, οι δηλώσεις του εναντίον της Μέρκελ και των Ευρωπαίων, οι οποίες δεν ήταν παρά τα μέσα για την επίτευξη του στόχου και όχι αγάπη και ενδιαφέρον για τον ελληνικό λαό. Αυτόν τον λαό που δεν δίστασε να διχάσει και με το σκοπιανό αλλά και την πρωτοφανή για ηγέτη διάκριση σε πολλούς και λίγους, αποδεικνύοντας για μία ακόμη φορά την εκδικητικότητά και την ανικανότητά του να αντιληφθεί τον ρόλο του ως ηγέτη όλων των Ελλήνων και όχι μόνο των συμφωνούντων με αυτόν.
Η παρακμή των αξιών και των ιδεωδών επί των ημερών του, η δήθεν επίθεση στην πλουτοκρατία και τους εφοπλιστές, την ώρα που ο ίδιος απολάμβανε τον πλούτο τους κρυφά από τον λαό σε κότερα και μάλιστα λίγες μέρες μετά την καταστροφή στο Μάτι.
Όλοι θυμόμαστε την αποκάλυψη της αλαζονείας και της κυνικότητάς του σε όλο της το μεγαλείο στη σύσκεψη-παρωδία στο Μάτι, όταν επέλεξε την ιταμή απέναντι στους νεκρούς στάση, αντί να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων ως ηγέτης που σέβεται τον εαυτό του και τον λαό του και να δηλώσει το αυτονόητο: «Βρισκόμαστε μπροστά σε μία εθνική τραγωδία, έχω δώσει εντολή να διενεργηθεί έρευνα και θα τιμωρηθούν παραδειγματικά οι υπεύθυνοι».
Το αποκορύφωμα δε της έλλειψης στοιχειώδους ευαισθησίας σε ανθρώπινο και κοινωνικό επίπεδο υπήρξε η κάλυψη που παρείχε στην χυδαιότητα του Πολάκη και την επίθεση ενός γιατρού εναντίον ενός ΑΜΕΑ.
Η αλαζονεία του αυτή και η σαλακωνεία κατέστησαν επικίνδυνες για την ίδια μας τη χώρα στην αψυχολόγητη και απαράδεκτη για αρχηγό κράτους αντίδρασή του στην παρενόχληση των Τούρκων και τις υπερφίαλες δηλώσεις του στα ΜΜΕ με το αμίμητο «τζάμπα καίνε κηροζίνη» και «θα πάω και κολυμπώντας στα νησιά». Με άλλα λόγια με αυτές τις ανεκδιήγητες δηλώσεις που δεν αρμόζουν σε κανέναν υπεύθυνο ηγέτη χώρας ο οποίος δέχεται επίθεση από εχθρικό αεροσκάφος, αποδέχτηκε εμμέσως τις τουρκικές προκλήσεις και την επανάληψή τους στον εναέριο χώρο μας, παραβλέποντας το γεγονός ότι 130 Έλληνες πιλότοι έχουν χάσει τη ζωή τους, στην προσπάθειά τους να τις αναχαιτίσουν.
Δεν θα κουράζομαι να το επαναλαμβάνω ότι λάθη στην οικονομία μπορείς και να τα συγχωρήσεις και να τα δικαιολογήσεις. Η οικονομία μπορεί και να ξαναστηθεί. Εκείνο όμως που δεν συγχωρείται ούτε δικαιολογείται είναι λάθη σε εθνικά θέματα, διότι στοιχειώνουν τις γενιές που έρχονται και τα παιδιά και τα εγγόνια μας θα μας ζητήσουν κάποτε το λόγο.
Αυτό το εθνικό λάθος οδήγησε στο να έχουμε πλέον στα βόρεια σύνορά μας μια χώρα με το όνομα της Μακεδονίας μας και στην Ελλάδα μία περιοχή με το ίδιο όνομα. Και αν δεν κάνουμε κάτι για να το διορθώσουμε, πολύ φοβάμαι ότι θα το βρούμε μπροστά μας, όταν κάποιοι θα επιχειρηματολογήσουν – και δικαίως- ότι σε δύο γειτονικά κράτη, Ελλάδα και Βόρεια Μακεδονία, αυτό που δικαιούται να προβάλει διεκδίκηση στον χώρο Μακεδονία είναι το κράτος με το ίδιο όνομα και όχι η Ελλάδα.
Ο λαός έδωσε την απάντηση στην αλαζονεία του κ Τσίπρα, τον κακό χαρακτήρα του, την αξιακή παρακμή επί των ημερών του. Ο Έλληνας με τη σοφία και τη θυμοσοφία του μπορεί να δικαιολογήσει τον πολιτικό που έκανε άθελά του λάθος. Δεν θα συγχωρήσει όμως ποτέ τον άνθρωπο που αποδείχθηκε αναξιόπιστος, αλαζόνας και συνειδητά προδότης της ίδιας του της πατρίδας και των ιδεωδών μας.
Ο αμετανόητος ίσως έχει μία ευκαιρία να μετανοήσει και να διορθωθεί, ο ανόητος καμία, διότι απλούστατα στερείται την ικανότητα να το αντιληφθεί.
Ο κ Τσίπρας με την έως τώρα πορεία του απέδειξε ότι βαδίζει με την αλαζονεία στον σβέρκο του στον δρόμο της συντριβής του και αυτός είναι και ο βασικότερος λόγος για τον οποίο εμείς όλοι θα τον ξαναστείλουμε στις 7 Ιουλίου στα έδρανα της αντιπολίτευσης και όχι της αξιωματικής…