ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΙΚΗ ΤΣΙΑΤΑ

Κάθε μέρα κάνεις τα ίδια πράγματα. Έχεις χτίσει γύρω σου μια ανησυχητική ρουτίνα. Το πρωί δουλειά, μετά σπίτι, το απόγευμα ίσως ψώνια και μαγείρεμα, ενώ κάποια Σαββατοκύριακα, ίσως μια βόλτα με φίλους ή επίσκεψη σε συγγενείς. Θεέ μου, είσαι τόσο προβλέψιμη!

Επειδή, όμως, όταν ακουμπάς τα βράδια πάνω μου, εγώ καταφέρνω και διαβάζω τη σκέψη σου, ξέρω ότι σιχαίνεσαι αυτή τη ρουτίνα. Και είσαι μόλις τριάντα και κάτι. Γιατί το κάνεις αυτό στον εαυτό σου; Γιατί αφήνεις αυτόν τον πολύτιμο χρόνο που λέγεται ζωή, να σπαταλιέται έτσι; Σε ακούω να λες ότι έχεις χρόνο μπροστά σου για να κάνεις πράγματα. Έτσι νομίζεις; Τα τριάντα θα γίνουν σαράντα ή πενήντα χωρίς να το έχεις πάρει είδηση και ένα πρωί θα ξυπνήσεις και θα είσαι εβδομήντα. Και τότε, σε κάποια γενέθλια ή πρωτοχρονιά, θα αναλογισθείς τι έχεις κάνει.

Μην μου αλλάζεις θέμα, ότι δηλαδή ο χρόνος είναι σχετικός για τον καθένα, και για το τι είναι μια ζωή μπροστά στην αιωνιότητα. Πρώτα απ’ όλα δεν μιλάω για τον καθένα, αλλά για σένα. Και τι σχέση μπορείς να έχεις εσύ με την αιωνιότητα, όταν η ζωή σου φτάσει το πολύ μέχρι τα 90 στην καλύτερη περίπτωση (και δεν το λέω εγώ, έχει βουίξει η επιστημονική κοινότητα). Εκτός κι αν έχεις κάνει κάτι μέχρι σήμερα που θα σου εξασφαλίσει την αιωνιότητα και εγώ δεν το ξέρω.

Θα μπορούσες να βάλεις καινούργιο στόχο και να αρχίσεις να παλεύεις για την υλοποίησή του

Λοιπόν, επειδή ξεφύγαμε από το θέμα, αυτό που θέλω να σου πω κι εσύ δεν το ακούς, είναι ότι αν θέλεις να κάνεις κάποια πράγματα σε αυτή τη ζωή που ήρθες να ζήσεις, πρέπει να τα κάνεις γιατί ο χρόνος τρέχει κι εσύ αν δεν τρέξεις, δεν θα τον προλάβεις. Το κακό με σένα, είναι ότι έχουμε τους ίδιους προβληματισμούς – και ας μη το παραδέχεσαι – όταν αρχίζω να σου τους αναφέρω και πετάμε ο ένας στον άλλο τις σκέψεις μας σαν το μπαλάκι του τένις μέχρι να βγει από το παιχνίδι αυτός που θα κουραστεί πρώτος. Είναι ώρα να τελειώνουν αυτά τα παιχνίδια, γιατί οι προβληματισμοί από μόνοι τους δεν πετυχαίνουν τίποτα.

Α, όχι, αυτό που λες είναι μεγάλη κουταμάρα. Δηλαδή αν αποφασίσεις να κάνεις κάτι στη ζωή σου και το πετύχεις, τότε δεν θα έχεις τι να περιμένεις; Μα θα μπορούσες να βάλεις καινούργιο στόχο και να αρχίσεις να παλεύεις για την υλοποίησή του. Είναι τόσο απλό. Και ξέρεις τι πιστεύω; Ότι αυτή είναι και η ομορφότερη πλευρά της ζωής, η δυνατότητα να μπορούμε να την αλλάξουμε και να την εξελίξουμε. Έτσι, για να μην λιμνάζουν τα νερά. Τι λες;

Τροφή για σκέψη σου έδωσα. Κάτσε λοιπόν μέχρι το πρωί και στοχάσου. Εγώ θα τα κλείσω τα ματάκια μου και θα τον γλυκοπάρω, γιατί δεν μπορώ άλλα ξενύχτια. Καληνύχτα.

Συμβουλή: Στα εβδομήντα, όποια αλλαγή και να θες να κάνεις, θα κρατήσει για λίγο.

Books and Style

Books and Style